Ел таныған, елеулі Мұқағали,
Жас ұрпақтар өтеміз біліп тани
Бір сөзіңде мың мағына жатыр ғой,
Оқимыз өлеңіңді өмір бақи.
Мұндай ақын 100 жылда 1 туады,
Заманына қас адамды қуады.
Шындықты бетке айтып шымырлатып,
Тіке қарап белді бекем буады.
Керемет қой Мұқағали дарыны,
Өшпес мәңгі өлеңінің жалыны.
Өлеңдері адамдарды емдейтің,
Шипа берер жан – жүректің дәруі.
Суреттеуге сыймайтын сөз жетпейтін,
Мұқағали биік тау көз жетпейтін.
Аспан мен тілдесетін биік құзы,
Асқар шың ғой басынан қар кетпейтін. |
Мұқағали өлеңін оқып шалқимын,
Сүйсінемін сезімменен балқимын.
Әрбір өлең жолдарын оқығанда
Жыр – жұмаққа мен түскендей толқимын.
Өлеңдері жылы тиер жүрекке,
Сіңіп кетер еттен өтіп сүйекке
"Қара өлеңін қазақтың құдіретін"
Сыйғызды ол жұдырықтай жүрекке.
Өлеңдері өзегіңді өртейді,
Оқы өлеңін! Уақытың бос кетпейді.
Таң алдында жарқыраған жұлдыздай,
Талантына ешбір ақын жетпейді.
Жұлдызы ғой жиырмасыншы ғасырдың,
Неге заман таланттыны жасырдың? |
Мадақталмай сый көре алмай өтсең де,
Ақынысың жиырма бірінші ғасырдың.
Мақтан етем Мұқағали өзіңді,
Жаттап жүрем әр бір жазған сөзіңді.
Сенің жаның неткен мықты керемет,
Тағдырдың бар қиынына төзімді.
Сенің сұлу өмір жолың қадамың,
Ұлы Абайдың нұр – жырынан нәр алдың.
Құмнан емес сен дүние өмірде ,
Жыр менен тек сезімдерден жаралдың.
Ақиық ақын едің дүние салған,
Өлеңдерің өлген соң жинақталған.
Ақтарып аршып алып архивтерден,
Енді танып жатырмыз...
Дүние жалған! |
